5 Eylül 2009 Cumartesi

kent düşleri




İTÜ Mimarlık Fakültesi, Taşkışla 203 No'lu salonu ve koridoru boyunca yer alan ve Mimarlar Odası İstanbul Büyükkent Şubesi tarafınca dördüncüsü düzenlenen Kent Düşleri Atölyeleri 29 Haziran - 31 Temmuz tarihleri arasında gerçekleşti. Benim de İpek Baycan ile beraber asistanlığını üstlendiğim ve yürütücülüğünü Dr. Çiğdem Eren ve Prof. Dr. Arzu Erdem'in yapmış olduğu atölye 3'ün çalışma konusu, Bostancı ve Mecidiyeköy meydanları üzerine okumaları ve bu okumalar üzerinden yeni önerileri kapsıyordu. Steven Holl'un "Within the city: Phenomena of relations" makalesi üzerine kurgulanan atölye; hız, yoğunluk, geçiş, çoklu varoluş gibi metropole dair kavramları transfer merkezi konumundaki Mecidiyeköy ve Bostancı meyanları üzerinden okumayı; algılanan topolojik ilişkileri ikonlar aracılığıyla ifade etmeyi ve yorumlamayı amaçlıyordu. Steven Holl, doğrudan deneyimle oluşturduğu çalışmasında, bağıntı diyagramlarıyla, kentteki mimari formlar arasındaki ilişkileri analiz etmiş; bu ilişkileri birleştirerek yeni ilişkiler ortaya koymuştu.

  Atölye 3’ün 11 kişilik katılımcı grubunu, İstanbul Teknik Üniversitesi mimarlık, inşaat mühendisliği ve şehir bölge planlama bölümleri, Yıldız Teknik Üniversitesi ve Haliç Üniversitesi mimarlık bölümü ikinci, üçüncü ve dördüncü sınıf öğrencileri oluşturdu. Çağrı Hakan Zaman ve Ali Dur’un katılımıyla 2. ve 4. haftalarda görsel ifade ve anlatım teknikleri üzerine sunumlar gerçekleşti. İkili gruplar ve bireysel olarak çalışan katılımcıların analizleri Bostancı ve Mecidiyeköy’e ait iki ana vaziyet planında üst üste getirildi. Böylece birbiriyle çelişen ve tekrarlayan tespitler ortaya kondu. Bostancı’da çalışan gruplar, birbirinden bağımsız ve birbirine oldukça yakın konumlanmış farklı ulaşım noktalarını çalışma konusu olarak belirledi ve önerilerini bu yönde geliştirerek bölge kesiti üzerinden ortaya koydu. Mecidiyeköy meydanında çalışan gruplar ise, metrobüs, metro ve otobüs hatları arasındaki dolaşımın odaklandığı alanı ve Mecidiyeköy’ün dominant bir öğesi olan viyadüğü çalışma konusu olarak belirledi; viyadüğe eklemlenen strüktürler ve programlar geliştirdi. Geliştirilen programlar arasında bilgilendirme noktası, seyir terası, sergi birimi ve farklı yüzeylerden oluşan deneyim birimleri yer aldı. Öğrencilerin staj olarak katıldığı atölyede, çalışmanın kuramsal altyapısının yanı sıra ve lisans eğitimde verilen projelerden farklı olarak kapalı uçlu ve tanımlı bir üretim süreci izlendi. Verilen bir kavram üzerinden kendi tespitlerini geliştirmek yerine, tanımlı bir düşünce sistematiğiyle konuya yaklaşmaları başlangıçta ön okuma, anlama ve dâhil olmayı gerektiren bir süreç oluşturdu.

deneme

test yayını.